1- جنبه های جسمی، ذهنی و احساسی هومیوپاتی چه هستند؟
اساس هومیوپاتی بر این فلسفه استوار است که جسم، ذهن و احساسات، نه تنها از یکدیگر کاملا جدا و مستقل نیستند، بلکه کاملا به هم پیوسته اند. بر همین اساس، یک پزشک هومیوپات به دنبال دارویی میگردد که تمام جنبه های جسمی و روانی بیمار را دربربگیرد. هرچند گاهی علائم بیمار در هم پیچیده هستند، ولی یک هومیوپات کارآزموده میتواند بفهمد که کدام علامت باید مد نظر قرار بگیرد و با تجویز داروی خاص آن بیمار، او را درمان خواهد کرد.
استرسهای احساسی در طول زمان ممکن است به مشکلات جسمی (مانند بیماری معده، مشکلات گوارشی، ضعف سیستم ایمنی، بیخوابی … ) منجر شوند. عکس این مساله هم صحیح است. یعنی مشکلات جسمانی ممکن است منجر به ناراحتیهای گوارشی مانند اضطراب شوند. بنابراین ضرورت دارد که پزشک هومیوپات با یک مصاحبه عمیق از بیمار، شناخت کاملی از جنبه های گوناگون وی پیدا کند که بتواند داروی صحیح را انتخاب و تجویز نماید.
2- سه مرحله درمان هومیوپاتی کدامند؟
سطح 1: کمکهای اولیه
هومیوپاتی در موارد گوناگون کمکهای اولیه به خوبی قابل استفاده است. مثلا در پیپ خوردگی ها، کبودیها، سوختگیهای خفیف، واکنشها و التهابات پوستی (که شامل پیچک سمی، خارش پوشک و گزش حشرات هم میشود)، درد دندان و غیره
سطح 2: بیماری های حاد
وضعیت حاد به وضعیتی میگوییم که در آن علائم به تدریج و خودبخود از بین میروند. این وضعیتها برخلاف حالت مزمن، جنبه موقتی دارند، مانند سرماخوردگی، آنفلوانزا، سرفه، پیچ خوردگیها و … داروی هومیوپاتی برای چنین مواردی بسیار مفید است، چرا که بیخطر و فاقد عوارض است و به شکلی ملایم و بدون عوارض جوانبی کار درمان را انجام میدهد. همچنین برای موارد بیماران حساسی همچون بانوان باردار به خوبی قابل استفاده است.
سطح 3: درمانهای سرشتی
درمان سرشتی هومیوپاتی به معنای درمان شخص به شکل یک کل، با در نظرگرفتن علائم گذشته و حال وی است. چنانچه داروی سرشتی بیمار به درستی انتخاب و تجویز شود منجر به واکنش درمانی عمیقی خواهد شد. هومیوپاتی قادر به درمان بسیار موثر بیماریهای مزمن است. مثلا مشکلات عودکننده گوش، با درمان درازمدت هومیوپاتی و تقویت سیستم ایمنی بدن درمان خواهد شد. حتی کسانی که مشکلات جسمی خاصی ندارند، میتوانند از درمان هومیوپاتی بهره مند شوند و سیستم ایمنی قدرتمندتری پیدا کرده، به سطوح بالاتری از خودآگاهی و رشد روحی دست یابند.
3- کارکرد علائم بیماری درهومیوپاتی چیست؟
از دید هومیوپاتی، علائم، زبان یک بیماری هستند. آنها نشانگر تلاش بدن برای رسیدن به تعادل هستند. بدون علائم، راهی برای شناخت و تشخیص بیماری وجود نداشت. بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان میگویند که سالها پیش از ابتلا به سرطان به سرماخوردگی و آنفلوانزا نشده بودند. این بدان معنی نیست که آنها در معرض بیماری قرار نگرفته اند، بلکه بدین معناست که بدن آنها واکنش مورد نظر را نشان نداده و قادر به مبارزه با سرماخوردگی و نشان دادن علائم سرماخوردگی نبوده است.
بسیاری از داروهای طب رایج، کارشان این است که از علائم بیماری جلوگیری یا آنها را سرکوب کنند که گاه باعث بروز علائم خطرناک تری هم میشود. پزشکان طب رایج نیز معمولا متوجه نیستند که این علائم جدید، وابسته و در نتیجه علائم قبلی هستند. بنابراین آنها مشکلات جدید را به شکلی مستقل مورد درمان قرار میدهند.
به عنوان مثال، آیا شما میدانید که تب، واکنش بدن برای فعال سازی سیستم ایمنی بدن و ساختن گلبولهای سفید برای مقابله با بیماری است؟ بنابراین اگر داروی سرکوب کننده ای به بیمار داده شد که با تب مقابله کند و آن را به سرعت از بین ببرد، بدن فرصت تولید گلبول سفید پیدا نمیکند.
هومیوپاتی به دنبال سرکوب یا حذف علائم بیماری نیست، بلکه هدفش این است که با تشخیص و حذف علت این مشکلات، کاری کند که علائم هم خودشان از بین بروند. برای همین است که هومیوپات با گرفتن شرح حالی کامل، سعی میکند تمام علائم جسمی، ذهنی و احساسی بیمار را بشناسد و بعد اقدام به تجویز دارو نماید.
4- آیا دوز بسیار کم داروی هومیوپاتی میتواند موثر باشد؟
دوز تجویزی داروهای هومیوپاتی واقعا کم است. با این وجود، آنها با فرایند خاصی تهیه می شوند که شامل رقیق سازی و تکان دادن است.
داروهای هومیوپاتی را می توان نوعی برانگیزاننده بدن برشمرد. آنها باعث تحریک مثبت بدن به سمت سلامتی میشوند. این واکنش ملایم، موثر و به سمت سلامتی است. ننایج تجربه هزاران هومیوپات و میلیونها بیمار نشان میدهد که این دوز کوچک، باعث تغییرات قابل ملاحظه ای در بهبود می شود.
5- داروی صحیح هومیوپاتی چگونه برای بیمار تشخیص داده می شود؟
یافتن داروی صحیح، وابسته به شناخت کامل بیمار به عنوان یک کل، از سوی پزشک است. یعنی باید علائم جسمی، ذهنی و احساسی به درستی شناخته شوند. داروی هومیوپاتی را میتوان به عنوان «داروهای طراح» شناخت. یعنی طبق دیدگاه مشخص و جذاب هومیوپاتی، دارو باید برای بیمار، مطابق وضعیت ویژه و گاه پیچیده او، «طراحی» شود.
بگذارید مثالی از سردردهای میگرنی بزنیم. ممکن است شخصی یک طرف سرش درد کند، دیگری دو طرف سرش، یکی حین سردرد تهوع هم داشته باشد، یکی احساس گیجی کند. در هومیوپاتی مهم است که تمام این موارد مشخص شود. ضمن این که باید سایر علائم جسمی و روانی و احساسی شخص هم در نظر گرفته شود.
داروی هومیوپاتی فقط وقتی تجویز میشود که جمع علائم بدست آمده جسمی و روانی به اندازه ای برسد که مطمئن شویم داروی مورد نظر را شناخته ایم.
6- تفاوت هومیوپاتی و پزشکی رایج چیست؟
رویکرد هومیوپاتی
شخص به عنوان یک کل در نظر گرفته میشود، برنامه درمانی برای هر بیمار کاملا یگانه و خاص است و کوشش در حذف علت بیماری است.
رویکرد پزشکی رایج
معمولا سعی در درمان علائم جسمانی بیماری دارد. این کار با کنترل، سرکوب یا حذف علائم همراه است. مثالی بزنیم. اگر سطح بنزین خودرو پایین باشد، روشن شدن چراغ مربوط به بنزین علامت بیماری است، ولی خالی بودن باک، علت اصلی است.
هدف های رویکرد هومیوپاتیی
نقش هومیوپاتی، یک نقش «کارآگاه آشکارساز» است.
پزشک هومیوپات باید با دقت بیمار را بررسی کند، اطلاعات به دست آمده را پردازش و تفسیر نماید تا به مشکل اصلی نهفته در پس علائم دست یابد. این کار مانند حل یک معماست تا بفهمیم جریان انرژی در کجا مسدود شده. هر نشانه و علامتی که از سوی بیمار ارائه میشود به عنوان کلیدی برای یافتن داروی صحیح باید مورد استفاده قرار بگیرد. تماس چشمی بیمار، تابلوی بدن، الگوی تنفس، کیفیت صدا و احساسات بیمار هم کلیدهای دیگری هستند.
سپس باید علائم و نشانه های جمع آوری شده، مانند یک فیلم یا داستان، به شکل منطقی پشت سر یکدیگر قرار گیرد. وقتی همه علائم جسمی، ذهنی و احساسی مستند شدند جستجوی نهایی برای پاسخ آغاز میشود. البته برخلاف یک کارآگاه، یا پزشک رایج، هدف هومیوپات حذف این نشانه ها نیست، بلکه حذف علتی است که باعث بروز این نشانه ها میشود. این کار با برانگیختن نیروهای شفابخشی که در خود بدن وجود دارند انجام میشود و برای همین است که شرح حال کامل در هومیوپاتی اینقدر مهم است.
درمان هومیوپاتی
هدف از درمان هومیوپاتی، تشویق بدن به بازگشت به وضعیت طبیعی و تعادلی خویش است. مانند قطعات گمشده یک پازل، کار هومیوپاتی پرکردن این قطعات است. این کار با تحریک انرژیهای شفابخش موجود در خود بدن صورت میگیرد. وقتی این کار اتفاق بیفتد، شخص به خرد و قدرت موجود در بدن خود دست پیدا میکند. بنابراین نیاز به بسیاری از داروهای رایج و شیمیایی نخواهد بود.
7- آیا هومیوپاتی، کاملا جنبه روان ندارد؟
اگر گمان میکنید حتما باید به هومیوپاتی ایمان داشته باشید که داروهایش روی شما اثر کنند یا گمان میکنید این داروها مانند تاثیر پلاسبو است، در اشتباه هستید:
کودکان: داروهای هومیوپاتی به خوبی روی کودکان اثر میکنند و مشکلاتی مانند کولیک و ناراحتی های حین دندان درآوردن را برطرف مینمایند.
حیوانات: دامپزشکان زیادی در دنیا از داروهای هومیوپاتی استفاده میکنند تا حیوانات خانگی مانند سگها، گربه ها و پرندگان را درمان کنند. همچنین بزها، اسبها و گاوها نیز از این درمان بهره میبرند. آیا حیوانات تحت تاثیر پلاسبو قرار میگیرند؟
میلیونها نفر در سراسر دنیا از داروهای هومیوپاتی استفاده میکنند و به آن اعتماد دارند. نرخ استقبال از هومیوپاتی در بین پزشکان طب رایج نیز رو به رشد است. از این جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
39% از پزشکان خانواده در فرانسه
20% از پزشکان در آلمان
10% از پزشکان در ایتالیا
در بسیاری از کشورهای اروپایی نیز نرخ ارجاع بیماران از پزشکی رایج به هومیوپاتی در حال رشد است.
8- نقش بیمار چیست؟
ارتباط و مشاهده صادقانه
از انجا که شرح حال گیری هومیوپاتی تا حد زیادی مبتنی بر صحبتهای بیمار است، هرچه بیمار صادقانه تر و بهتر با پزشک صحبت کند و از علائم گوناگون جسمی و روانی خود صحبت نماید، شانس درمان بهتری خواهد داشت. همچنین مهم است که مشاهده خوبی روی تغییراتی که در خود می بیند داشته باشد. به همین خاطر بد نیست که تغییرات خود را در دفترچه ای ثبت کند.
ویزیت برای پیگیری
معمولا هومیوپاتها، زمانهایی برای ویزیت پیگیری بین چهار تا شش هفته بعد از شروع درمان در نظر میگیرند تا تاثیر دارو را بررسی نمایند. در کیس های ساده، معمولا بیمار بهبود قابل ملاحظه ای را در همین زمان تجربه کرده است. در خلال این ویزیتهای پیگیری ممکن است دارو یا داروهای جدیدی برای بیمار تجویز شود تا بیمار به سلامتی مطلوب دست پیدا کند.
در هومیوپاتی سنتی، تنها یک دارو در آن واحد به بیمار تجویز میشود آنچه که پس از دریافت داروی صحیح هومیوپاتی نصیب بیمار میشود، علاوه بر از بین رفتن علائم بیماری، کسب انرژی بیشتر، عملکرد بهتر سیستم ایمنی و احساس نشاط و تندرستی است. درمانهای هومیوپاتی تاثیرات چشمیگیری دارند و معمولا به شکل درازمدت تاثیر خود را روی بیمار نشان میدهند.
9- هر چند وقت یکبار لازم است هومیوپات خود را ببینم؟
این مساله کاملا بستگی به وضعیت خود شما دارد. معمولا بیماران ماهی یکبار پزشکان خود را میبینند و هرچه بیماری آنان بهتر شود، این فاصله هم بیشتر میشود. بسته به حاد یا مزمن بودن بیماری هم، طول درمان بسیار متفاوت است.
به خاطر داشته باشید که هومیوپاتی در بسیاری از سیستمای درمانی و بیمارستانی جهان، مانند پزشکی مرسوم شناخته میشود. بنابراین بیمار باید احساس کند که هروقت لازم است به هومیوپات خود دسترسی دارد و به ویژ] در موارد حاد و کمکهای اولیه، از درمان سریع بهره ند شود.
10- وقتی دارم بهتر می شوم، چه نیازی به ویزیت های پیگیری هست؟
ویزیتهای پیگیری نقشی بسیار مهم در بهبود شما دارند. حتی زمانی که احساس بهبود میکنید، ویزیت پیگیری باعث میشود اطلاعات ذیقیمتی در اختیار پزشک شما قرار بگیرد و شما را در مسیر سلامتی نگه دارد.
منبع: www.wholehealthnow.com
